Publications

De individualiseringstrend die zich vele jaren geleden heeft ingezet in de Nederlandse samenleving begint in toenemende mate ook de financiële positie te raken van het individu. We zien dit bijvoorbeeld terug bij de pensioenen waar vroeger 70% van het eindloon de norm was terwijl dat inmiddels is verlaagd tot 70% van het middelloon. En met een verdere inperking van het Witteveenkader zal zelfs dit niveau door veel werkenden niet worden gehaald.

Longevity risk has jumped to the forefront of pension risk management in recent years, as changing actuarial assumptions and low interest rates have placed additional stress on the funding ratios of pension plans.

In de huidige Solvency II voorstellen voor Europese verzekeraars wordt de rentecurve voor de waardering van de verplichtingen voor langere looptijden geëxtrapoleerd met behulp van de zogenaamde “ultimate forward rate” (UFR)-methodiek. Deze methodiek wordt de komende tijd ook ingevoerd voor Nederlandse pensioenfondsen. We geven een overzicht van de werking van de UFR-methodiek en gaan in op de mogelijke voor- en nadelen van deze aanpak.

Met een beheerd vermogen van meer dan €700 miljard behoort het Noorse petroleumfonds tot de grootste institutionele beleggers ter wereld. Met deze grootte komt ook een verantwoordelijkheid. Een realisatie van deze verantwoordelijkheid is dat het fonds in 2009 een uitgebreide studie heeft laten uitvoeren om te onderzoeken of de wijze waarop zij invulling heeft gegeven aan het inrichten van haar beleggingsportefeuille zinnig is geweest.

Een paar weken geleden woonde ik een gastcollege bij van mijn Nyenrode-collega Paul de Blot sj. Paul is een inmiddels 88 jarige jezuïet die college geeft over business spiritualiteit. Dat klinkt zweverig, maar dat is het volstrekt niet. De kern van zijn betoog was dat je zonder bezieling voor wat je doet, geen zaken kunt doen. Dat was les één.